Selda Vuran ve Elif Keskin, Çanakkale Çalışma ve İş Kurumu İl Müdürlüğü ve Mirap Akaryakıt ve arasında imzalanan sözleşme ile Çanakkale’nin Çan ilçesindeki benzin istasyonunda başlayan İşbaşı Eğitim Programının katılımcıları oldular. Akaryakıt Satış Elemanı (Pompacı) mesleğini tercih eden ve mesleğin gereklerini öğrenip program sonunda istihdam edilme hedefi taşıyan 1979 Çanakkale doğumlu, evli ve 2 çocuk annesi Selda Vuran ile 1989 Çanakkale doğumlu, evli ve 2 çocuk annesi Elif Keskin hikâyelerini Çanakkale Çalışma ve İş Kurumu İl Müdürlüğü yetkilileriyle paylaştılar.
Selda Vuran: ‘‘Aklımda böyle bir iş yapmak yoktu. İlanı internetten gördüm ancak yanlış görmüşüm. İlanda kadın yazıyormuş oysa ben bu işi eşim yapar diyerek onunla gelmiştim. Görüşmeye gelince fark ettim. Kadın benzinci neden olmasın, kısmet böyleymiş deyip başladım. Çevre insanımız Çan’da ilk defa bir benzin istasyonunda kadın çalışan görüyor. Haliyle garipsediler. Eşim çok destek oldu. Çocuklar olumlu karşıladılar. Zamanla herkes alıştı, ailemden aldığım desteği yakın çevremden, müşterilerimizden almaya başladım. Bu meslekte ve şu an çalıştığım firmada uzun yıllar devam etme dileğim var. Yaptığım işten ve birlikte çalıştığım arkadaşlarımdan çok memnumum. Yaşadığım en komik anım bir sürücümüzün beni görmeden abi depoyu doldurur musun diye seslenmesi oldu. Daha önce terzi olarak çalıştım, aşçılık yaptım. İşi öğrenmek zor olmadı. Tüm kadınlara da tavsiye ederim.’’
Elif Keskin: ‘‘Benim asıl mesleğim kuaförlük… Selda ile de kuaförde karşılaştık. İşbaşı Eğitim Programından bahsetti. O yapıyorsa ben neden yapmayayım diye düşündüm. İşe uyum sağlamakta hiç zorluk yaşamadım. Eşim destek oldu. Hatta çocuklarım yaptığım işten dolayı övünmeye başladılar benimle. İlk zamanlar insanlar şaşırıyordu tabii sonrasında karşılaştıkça kendiliğinden ilerlemeye başladı. Ben akşam 4-12 vardiyasında çalışıyorum. Gelen tepkiler çok olumlu. Elbette kırsal bir kesimde yaşıyoruz. Bu işi kadın yapamaz gibi bir yargı var ancak gözüktüğü gibi değil. Ezberleri bozmak bizim elimizde. Yeter ki ayaklarımızın üzerinde durmaktan hiç vazgeçmeyelim. Özellikle kadın yolcular ya da sürücüler gördükleri zaman mutlu oluyorlar. Destek veriyorlar. Gergin sürücüler bizi gördüklerinde gülümsüyorlar. Buna sebep olmak bile başlı başına mutluluk sebebi.’’
